Het is vreemd om terug te kijken op een jaar vol met geweldig nieuwe ervaringen. 2015 is het jaar waarin ik stage ben gaan lopen hier op Curaçao. Veel fijne plekjes, aardige mensen en een hele nieuwe kijk op situaties hebben me een stuk ‘rijker ’gemaakt. Deze uitdagende periode heeft me ook doen realiseren hoe blij ik mag zijn met zo’n geweldig steunende familie en veel vrienden.  En al zijn een paar vrienden en familie mij hier komen opzoeken, tijdens de kerstdagen was ik toch helemaal alleen.

Nee, niet helemaal alleen. Ik heb mensen ontmoet die me veel hebben laten zien en hebben geleerd. Terugkijkend op 2015, ik heb het jaar afgerond op 24 december met een traditionele kerst brunch bij I Am Made In Curacao (we zijn de traditie deze dag gestart). Twee weken zijn er nog te gaan en ik schaam me voor het te weinig proeven van traditionele Antilliaanse gerechten gedurende deze maanden. Dus dat is waar het echte werk begon; het proeven van fijne Antilliaanse kerstgerechten.

Het kantoor was versierd met kerstlampjes en op de achtergrond speelde kerstnummers. Het was een andere kerst viering dan ik gewend ben, maar ik genoot evenveel als dat ik thuis geniet. Het gevoel van je familie om je heen hoeft niet tebetekenen dat ze ook echt daar zijn. Voor mijzit het in mijn gedachten en deze brunch was juist de start van een warme kerstviering.

We begonnen deze eerste traditie met een gerecht genaamd ‘Ayaca’. Ayaca’s symboliseren kerst voor Venezolanen, maar in andere Caribische landen wordt deze maaltijd ook uitgebreid gegeten. Traditioneel worden er 2 bananen bladeren om de vulling heen over elkaar gevouwen en vastgebonden met. De vulling is een maïs deeg van kip of heerlijk vlees. Dit alles wordt dan gekookt hierdoor krijgt het zachte deeg de smaak van de bananen bladeren.

Een ander heerlijke delicatesse is: ‘Pan de Jamon’, vertaald is ham brood. Wat ook weer typisch Venezolaans is. Binnenin het brood bevindt zich ham, gebakken spek, rozijnen en groene olijven. Op het eerste gezicht dacht ik; vreemde combinatie van ingrediënten, na het proeven; heerlijke combinatie!

Bijgerechten als toast, salades en de traditionele Nederlandse oliebollen maakte de brunch compleet. Ik heb zelf ook een poging gedaan om Buñuelos te maken, een Colombiaans kaasbal. Ik heb nog nooit in mijn leven een Buñuelo gegeten dus ik gooide mezelf gelijk in het diepe. Uiteindelijk denk ik dat een aardige poging was (al zeg ik het zelf).

Nu vergeet ik bijna de wijn! Ik weet dat Antillianen alcohol heel goed kunnen hebben en ik weet ook hoeveel gezelligheid wijn kan brengen. Het was een leuke nieuwe ervaring, maar het beste van allemaal is dat het een super einde was van dit uitdagende jaar!